Stefnubreyting

Jæja, nú er að sjá hvort mesta brjálæðið sé ekki gengið um garð og óhætt að opna athugasemdakerfið aftur. Ég er allavega búin að stilla kerfið þannig að allir eiga að geta sett inn athugasemdir. Ég mun áfram eyða út ómálefnalegum og dónalegum athugasemdum. Ég mun ekki eyða út athugasemdum frá þeim sem eru ósammála (nema um sé að ræða réttlætingar á barnaklámi eða tilvísunum í barnaklám - öllu slíku verður umsvifalaust eytt) - en krafan er að athugasemdirnar séu kurteisislega orðaðar. "Þú ert klikkuð tjelling sem á heima á hæli" er dæmi um ómálefnalega framsetningu sem verður strokuð út...  Markmiðið er sem sagt að eiga í siðuðum skoðanaskiptum þar sem fólk er fært um að tjá sig málefnalega um mismunandi skoðanir, án uppnefna eða sjúkdómsvæðingar... 

Ef ég mætti ráða...

Ef ég mætti ráða yrði stjórnarskráin tekin og skrifuð upp á nýtt frá grunni. Þau lönd sem hafa flottustu og framsæknustu stjórnarskrárnar eru þau lönd þar sem byrjað var með tómt blað og stjórnarskrá sem passar inn í nútímann skrifuð á það. Okkar vandamál er að byrja með grunn sem var skrifaður fyrir nokkrum áratugum þegar landslagið var allt annað. Í upphafi var stjórnarskráin alfarið skrifuð af körlum. Konur komu fyrst að stjórnarskrárgerð í gegnum Kvennalistann og í annað skipti í sögunni núna í gegnum stjórnarskrárnefnd. En breytingar á stjórnarskránni eru bara viðbætur og allt í tengslum við það sem fyrir er. Afturhald er sem sagt innbyggt í kerfið.

Væri ekki flott ef ný stjórnarskrá yrði skrifuð, sameiginlega af báðum kynjum - og sem tæki mið af allri mannréttindabaráttu undanfarinna áratuga?

Óvissa um þinglok á Alþingi

Meira um orð

Orð geta skipt gífurlega miklu máli. Eitt af því sem er gott að vera á vaktinni með þegar kemur að kynferðisofbeldi er einmitt orðalag. Til dæmis hefur verið gagnrýnt að vísað sé til fórnarlamba mansals sem vændiskvenna og gagnrýnt var á sínum tíma þegar norskur þingmaður (eða var það ráðherra?) var sagður flæktur í kynlífshneyksli þegar málið var að hann var sakaður um nauðgun. Steingrímur Sævarr Ólafsson benti á það á sínu bloggi um daginn að sagt var í frétt um nauðgun að hún væri tilefnislaus - og spurningunni sem var velt upp í framhaldinu var hvort einhvern tímann væri tilefni til naugðunar. Ég rifja þetta upp hér vegna þess að í þessari frétt er talað er um kynlífsferðir barnaníðinga og talað um ferðamenn sem leita eftir kynlífi við börn. Væri ekki réttara að tala um kynferðisofbeldisferðir (eða barnaníðingsferðir) og ferðamenn sem ferðast gagngert í þeim tilgangi að finna fórnarlömb til að misnota? Ég er allavega hörð á því að það er ekki hægt að stunda kynlíf með börnum - í öllum tilfellum er um kynferðisofbeldi að ræða. Bottom line... Kynlíf er ekki kynferðisofbeldi og kynferðisofbeldi er ekki kynlíf.

Herferð gegn kynlífsferðum barnaníðinga

Greinilega stór dagur á morgun!

Á morgun verða 2 mjög áhugaverðir fyrirlestrar upp í Háskóla. Sá fyrri er um  hjónabandið á árunum 1560 - 1720 og sá seinni er um fjöldamorðin á konum í Mexíkó.

*** 

Már Jónsson sagnfræðingur heldur fyrirlestur á vegum Rannsóknastofu í
kvenna- og kynjafræðum, fimmtudaginn 15. mars kl. 12.15 í stofu 132 í Öskju.

Eigi er það gott að maðurinn sé einsamall. Konur í hjónabandi 1560-1720

Giftum konum voru þröngar skorður setta á fyrri öldum. Ekki var skýrt kveðið á um það í lögum að samþykki þeirra þyrfti fyrir ráðahag og eiginmenn réðu að mestu yfir eignum þeirra. Allt að því óhugsandi var að konur gætu fengið skilnað, nema karlinn reyndist getulaus eða héldi framhjá. Í erindinu verða lögformlegar forsendur hjónabands skilgreindar með tilliti til kvenna og tekin dæmi sem sýna hvernig þær tókust á við yfirvöld og eiginmenn í því skyni að ráða nokkru um eigin örlög og liðan.

Már Jónsson er prófessor í sagnfræði við Háskóla Íslands.

*****

Marisela Ortiz Rivera heldur erindi um kvennamorðin í Ciudad Juárez fimmtudaginn 15. mars kl. 16.00 í stofu 101 í Odda, Háskóla Íslands í boði Amnesty International og Cervantes-seturs


Marisela Ortiz Rivera mannréttindafrömuður frá Mexíkó flytur erindi 15.
mars kl. 16:00 í stofu 101 í Odda, Háskóla Íslands.  Hún hefur á síðustu sex árum barist ötullega gegn refsileysi vegna kvennamorða í borginni Ciudad Juárez í Norður-Mexíkó, þar sem um 400 konur hafa verið myrtar á hrottalegan hátt á síðustu árum. Fyrirlesturinn er í boði Íslandsdeildar Amnesty International og Cervantes-seturs.

Auk Mariselu Ortiz Rivera mun Jón Múli Árnason, formaður Amnesty International fjalla stuttlega um herferð Amnesty International gegn ofbeldi gegn konum og hleypa næsta hluta herferðarinnar af stokkunum. Loks verður sýnt stutt brot úr heimildarmynd um kvennamorðin í Ciudad Juárez.
Fundarstjóri verður Hólmfríður Garðarsdóttir og túlkun er í höndum Angelicu Cantú.

Marisela Ortiz Rivera hefur barist hetjulega fyrir réttlæti í málum myrtu kvennanna í Ciudad Juárez þrátt fyrir mikið mótlæti. Hún hefur sætt ofsóknum og hótunum vegna baráttu sinnar. Árið 2003 gaf Amnesty International út skyndiaðgerðabeiðni þar sem félagar voru hvattir til að skrifa til stjórnvalda fyrir hennar hönd. Þá höfðu menn elt hana í tveimur bílum og hótað að myrða hana og fjölskyldu hennar ef hún héldi áfram að tala opinskátt um morðin.

Árið 2001 fannst limlest lík hinnar 17 ára Lilia Alejandra García Andrade á yfirgefnu svæði í borginni Ciudad Juárez í Norður-Mexíkó. Marisela Ortiz Rivera var kennari Liliu og hún og móðir stúlkunnar, Norma Andrade, stofnuðu í kjölfarið samtökin Nuestras Hijas de Regreso a Casa til að berjast gegn refsileysi í málum rúmlega 400 kvenna sem hlotið hafa sömu örlög og Lilia Alejandra García Andrade.

Bakgrunnur
Árið 1993 hófst alda morða í borginni Ciudad Juárez, sem ekki sér enn fyrir endann á. 400 konur hafa horfið og fundist síðar myrtar. Óþekktur fjöldi kvenna hefur horfið sporlaust. Flest fórnarlambanna eru stúlkur og konur á aldrinum 13-22 ára og meirihluti þeirra stundar nám eða starfar í verksmiðjum fjölþjóðlegra fyrirtækja í borginni. Fimmtungur kvennanna þurfti að sæta kynferðisofbeldi og/eða limlestingum áður en þær voru myrtar. Morðin á konunum í Ciudad Juárez er því ein hræðilegasta birtingarmynd kynbundins ofbeldis í heiminum. Nær algert refsileysi ríkir í málum kvennanna 400. 

V-dagurinn á morgun

V-dagurinn er á morgun og af því tilefni verða Píkusögur sýndar víðsvegar um landið næstu daga. Fyrsta sýningin er á Akureyri á morgun. Smelltu hér til að sjá hvar sýningarnar verða. Ég var svo heppin að sjá þegar Eve Ensler, höfundur Píkusagna kom hingað til lands og hélt erindi á V-deginum. Mögnuð kona!

Frelsi hverra?

Nú hefur Dolce and Gabbana ákveðið að hætta að auglýsa á Spáni. Ástæðan? Jú, auglýsing frá þeim var bönnuð á Spáni og til varnar tjáningarfrelsinu ákvað fyrirtækið að hætta alfarið að auglýsa á Spáni. Dolce og Gabbana eru sem sagt móðgaðir af því að þeir máttu ekki auglýsa föt með þeim hætti að sýna konu sem haldið var niðri af karlmanni á meðan aðrir karlmenn stóðu í kring og horfðu á. Á tímum yfirgengilegs kynferðisofbeldis er þessi auglýsing auðvitað út í hróa hött... En ég geri fastlega ráð fyrir því að einhverjum finnist það bara sniðugt hjá Dolce og Gabbana að auglýsa svona... og að þetta sé þeirra réttur. Réttur kvenna til kynfrelsis er hins vegar fótum troðum í okkar samfélagi. Réttur karla að líkömum kvenna er betur varinn en réttur kvenna að eigin líkama. D&G auglýsingin er einmitt þannig - réttur karla að líkömum kvenna. Réttur þeirra til að taka - og réttur til að hvetja til ofbeldis gegn konum. 

Auglýsingar hafa það yfirlýsta markmið að selja eitthvað. Þær eiga að selja okkur vöru eða þjónustu - og til þess er oft gripið til þess ráðs að selja okkur lífsstíl í leiðinni. Lífsstíll sem gengur út á kynferðisofbeldi er bara ekki boðlegur - og skerðir frelsi einstaklinga, í þessu tilfelli kvenna.

Í fréttinni á mbl.is er líka minnst á að umboðsmaður barna á Spáni hafi kvartað yfir auglýsingu frá Armani þar sem hún þykir sína börn á kynferðislegan hátt. Þó Armani sé afskaplega móðgaður yfir slíkri tengingu er ágætt að rifja upp að þetta er ekki í fyrsta sinn sem svona ásökun er sett fram á hendur fyrirtækinu. Árið 2004 komst breska Advertising Standards Authority að þessari niðurstöðu:

The advert which had appeared in Times Magazine showed a topless child in baggy jeans with long hair and a necklace. The complaint under sections 2.2 (Principles), 5.1 (Decency) and 47.2 (Children) of the ASA code said the advert "was offensive, because it sexualised children and encouraged them to emulate adults, exploited the child in the photo and, especially, because the gender of the child was ambiguous and could encourage paedophiles." 

Dolce & Gabbana hættir að auglýsa á Spáni

Auðveldara fyrir femínista!

Fór á fund FKA í morgun. Svafa Grönfeldt var fyrirlesari og hún sló í gegn eins og ævinlega. Það eru komin um 10 ár síðan ég hlustaði fyrst á Svöfu halda fyrirlestur. Þá sá ég um starfsmannadag í fyrirtækinu sem ég var að vinna hjá og hún kom og var með fyrirlestur á deginum. Sló í gegn þar... að sjálfsögðu.

Anyways - Svafa fjallaði um leiðir til árangurs, að þekkja sjálfan sig og umhverfið. Silja Bára orðaði þetta ágætlega þegar hún sagði að málið væri að kyssa froskinn... Með öðrum orðum. Stökkva á tækifærin þegar þau bjóðast. Nú, svo má auðvitað skapa sín tækifæri sjálf :) Og herja á aðra um að bjóða tækifæri jafnt til kvenna og karla. Endalausir möguleikar  

Svafa kom með margt skemmtilegt - í augnablikinu er þetta í uppáhaldi:

Hamingjan felst í því þegar samræmi er í því sem maður (kona) hugsar, segir og gerir.

Man ekki nákvæmt orðalag en innihaldið var nokkurn veginn svona. Get alveg tekið undir þetta - að vera maður sjálf í heimi þar sem er sífelld pressa um að falla inn í einhver þröngt afmörkuð, stöðluð box þar sem allar konur eiga að vera eins og allir karlar eiga að vera eins - það er hægara sagt en gert. Auðveldara ef kona eða maður er femínisti samt - get alveg vitnað um það

Nei, ég er ekki að djóka...

Það getur verið mikil fjölskylduskemmtun að skrifa gott blogg. Þegar færslunni lýkur grípur fögnuður alla fjölskylduna og hún getur hlegið dátt að fyndni föðursins og húsbóndans á heimilinu.

Þetta var myndatexti í bleika blaðinu mínu, Viðskiptablaðinu, síðastliðinn föstudag. Það greip um sig mikill fögnuður hér á þessu heimili þegar við lásum þetta. Þetta var umsvifalaust klippt út og hengt á ísskápinn svo við getum fagnað á hverjum degi - og meira að segja oft á dag. Erum líka að spá í hvort nýr kvennafræðari sé ekki örugglega á leiðinni...! 

Mæli annars með bókamörkuðum. Skrapp í Perluna í gær og fékk eftirtaldar bækur: Stelpan frá Stokkseyri, Brosað gegnum tárin, Ósýnilega konan, Hratt og bítandi og Krónprinsessan... allt á 5.500! Það er gósentíð framundan hjá mér.

 

Eitt orð getur skipt öllu máli...

Í dag var viðtal við mig í Blaðinu út af Smáralindarbæklingnum. Haft var vitlaust eftir mér á einum stað og vil ég koma leiðréttingu á framfæri. Hann sleppti nefnilega úr orðinu ekki þegar ég sagði að ég væri fullviss um að táknmyndin hefði EKKI verið sett fram af ásettu ráði. 

Annars finnst mér þessi umræða öll gífurlega erfið og viðkvæm. Langar eiginlega ekki til að taka þátt í henni, satt best að segja. Á umræðupóstlista okkar í Femínistafélaginu hefur málið verið rætt - og það er eiginlega lykilatriði - það hefur verið rætt. Skoðanir eru mjög skiptar en fólk er ekki með þetta skítkast og sleggjudóma í umræðunni. Eins og ég sagði í viðtalinu við Blaðið - sumir sjá táknmyndir úr kláminu út úr myndinni á meðan aðrir koma ekki auga á þær. Hvor hópurinn hefur rétt fyrir sér? Er til einn algildur sannleikur? Í markaðsfræðinni er kennt að "perception is everything". Það er ekki endilega raunveruleikinn eða sannleikurinn sem skiptir máli heldur það hvað fólk heldur og hvernig það upplifir hlutina. Þannig er það líka með Smáralindarbæklinginn. Mér finnst nóg að það sé þó nokkur hópur fólks sem sér táknmyndir úr kláminu í myndinni - það ætti að vera næg ástæða fyrir okkur til að setja spurningamerki við svona framsetningu og sleppa því að setja börn í svona aðstæður.

Verst finnst mér umræðan vegna stúlkunnar sem er saklaus þátttakandi í þessu öllu saman. Ég get alveg tekið undir það sjónarmið, og er sammála því, að fyrstu ummæli um myndina voru of harkalega orðuð. Mér finnst skipta máli að við verndum hana (stúlkuna) í umræðunni. Ég get ekki séð að margir af þeim aðilum sem hafa skrifað um þetta mál séu í þeim gír. Fréttablaðið braut allar reglur um vandaða og hlutlausa fréttamennsku með sínum skrifum um málið í gær. Bloggarar hafa farið offari - og á meðan GHK hefur fjarlægt ummælin af sinni bloggsíðu (sem ég geri fastlega ráð fyrir að sé stúlkunnar vegna), þá láta aðrir þau standa og lýsa í heilagri réttlætingu hvað þeim finnst lágkúrulegt að segja svona... Og margir ganga ansi langt í lýsingum og orðfæri - sem er stúlkunni örugglega ekki til góða.

Það sem mér finnst skrýtnast í umræðunni... Vegna þess að ef tillitsemi við stúlkuna er útgangspunkturinn hjá þeim sem eru hvað reiðastir - látið þá það sama yfir ykkur ganga og sýnið henni tillitsemi. Sama á við gagnvart GHK. Fólk hefur vaðið áfram með alls kyns svívirðingar yfir hana. Þær hafa farið út fyrir öll velsæmismörk og eru alls ekki í þeim anda að aðgát skuli höfð í nærveru sálar.

Annað sem mér finnst einnig skrýtið í umræðunni og það er hvað fólk er ekki tilbúið til að ræða málin. Táknmyndir eru oft á tíðum óljós tákn - og það að tákn úr kláminu birtist í myndum er ekki sama og að myndin sjálf sé eins og úr kláminu eða klámfengin. Myndir sem innihalda þekktar táknmyndir, hvort sem það er úr kláminu eða einhverju öðru, geta virst ósköp saklausar og sætar. Það er enginn sem sest niður og spyr út af hverju sumir sjá táknmyndir úr kláminu í myndinni. Fólk er ekki að reyna að skilja hitt sjónarhornið fyrst og mynda sér síðan skoðun heldur er málið ekkert skoðað.

Núna eru að birtast rannsóknarniðurstöður um áhrif klámvæðingarinnar á ungar stúlkur, drengi og samfélagið í heild. Þær niðurstöður eru sláandi og ættu að veggja óhug hjá okkur öllum. Meðal afleiðinga sem Ameríska sálfræðifélagið telur að muni hellast yfir okkur í framtíðinni er aukið misrétti, auknar kynlífstengingar við börn, aukin eftirspurn eftir barnaklámi og aukið kynferðisofbeldi. Þetta er framtíðin sem við erum að sigla inn í. Það kemur fram í skýrslunni hjá þeim að þau sjái aukningu í kynlífstengingum við börn nú á síðustu árum. Þessar tengingar munu ekki endilega birtast okkur skýrt og skorinort, hafið yfir allan vafa þannig að allir sjái. Nei, mun líklegra er að við munum fyrst og fremst sjá þetta í táknmyndum sem sumir sjá og aðrir ekki... Ef við viljum vernda börnin - þá lærum við á táknmyndirnar og við hlustum þegar fólk talar um að það sjái táknmyndirnar - og við leyfum börnunum alltaf að njóta vafans á þann hátt að setja þau ekki í hlutverk þar sem táknmyndirnar gætu verið til staðar. 

Nýja frumvarpið um breytingar á Jafnréttislögum

Þá er ég búin að renna í gegnum frumvarpið um breytingar á jafnréttislögum. Líst ljómandi vel á og margt gott að finna í breytingunum. Femínistafélagið á til dæmis að fá sæti í Jafnréttisráði Flottasta tillagan held ég að sé að gera jafnréttisumsögn með öllum stjórnarfrumvörpum - allavega ef hún verður gerð. Það að atvinnurekendur geti ekki bannað fólki að segja öðrum launin sín er líka af hinu góða, 2 tilnefningar í ráð og nefndir (1 af hvoru kyni) er góð, auknar heimildir Jafnréttisstofu, Jafnréttisþing... og svo mætti lengi áfram telja. Ég held að það sé ekkert í frumvarpinu sem ég myndi taka út. Ferlið í kringum vinnuna var til fyrirmyndar. Leitað eftir umsögnum um víðan völl og samvinna við marga aðila. 

Ég var samt spæld að sjá Bjarna Ben nota tækifærið og þylja upp allt sem hann vill ekki samþykkja - sem eru flestar aðgerðirnar sem ýta á eftir breytingum. Launaleynd er ekki í anda alvöru frjáls markaðar og því óskiljanlegt að þeir sem eru þannig þenkjandi séu fylgjandi launaleyndinni. Þar finnst mér augljóst að það er ekki jafnréttishugsjónin sem ræður för heldur valdatengslin - að tryggja atvinnurekendum völd umfram launþega. Það er ekki jafnréttisgrundvöllur að atvinnurekandi hafi allar upplýsingar um laun en launþegi eingöngu upplýsingar um sín laun.

En nefndin sem skilaði tillögunum á hamingjuóskir skildar. Við erum búin að prófa allar mildu leiðirnar og þær skila litlum árangri. Það er kominn tími til að stíga næsta skref og sjá hvort það beri meiri árangur. Ef frumvarpið nær í gegn er það bara nokkuð stórt skref í rétta átt