Áfram kennarar

Skrýtið hvað kennarastéttin virðist alltaf þurfa að hafa mikið fyrir sínum kjaramálum. Síðast þurftu hún að fara í verkfall á meðan aðrar stéttir fengu sambærilegar eða jafnvel meiri hækkanir með minni fyrirhöfn. Nú á að neita þeim um hækkanir í takt við tímann þrátt fyrir ákvæði í kjarasamningum. Lítur út fyrir að kennarar þurfi að fara í hart til að vinnuveitendur standi við sinn hluta samningsins. Stend með kennurum í þessu. Kennarastarfið er vanmetið. Þetta er eitt mikilvægasta og mest krefjandi starf sem til er. Kennarastéttin er líka kvennastétt.

Mörg hundruð grunnskólakennara mótmæltu launamisrétti

Að treysta og vera traustins verður

Sá stjórnmálamaður sem nýtur mest fylgis á Íslandi og er forsætisráðherra vor lét þessi orð falla í Silfri Egils um helgina: 

Erfitt að fullyrða um að þessar stúlkur hefðu ekki orðið barnshafandi hvort eð var

 197. gr hegningarlaga er svohljóðandi:

Ef umsjónarmaður eða starfsmaður í fangelsi, geðsjúkrahúsi, vistheimili, uppeldisstofnun eða annarri slíkri stofnun hefur samræði eða önnur kynferðismök við vistmann á stofnuninni varðar það fangelsi allt að 4 árum.

Hvað er eitt barn á milli "vina" í huga forsætisráðherra? Barn sem þarf að axla ábyrgð á til 18 ára aldurs, framfleita, þykja vænt um og ala upp. Barn sem verður til vegna misnotkunar á trúnaðarsambandi. Auðvitað getur vel verið að í sumum tilfellum heilsist móður og barni vel - og að allt gangi upp. Það breytir málavöxtum nákvæmlega ekki neitt. Orð forsætisráðherra afhjúpa vanþekkingu á eðli málsins, því broti sem konurnar urðu fyrir og afleiðingunum. Gagnrýni á meðferð kynferðisbrotamála af hálfu hins opinbera verður kannski skiljanlegri í þessu ljósi... Það er ekki samasemmerki á milli þess að vera treyst og að vera traustsins verður. Það á jafnt við hvort sem maður er forsætisráðherra eða starfsmaður á Byrginu. 

Kemur að því...

Einhvern tímann ætla ég að gera eitthvað sem maður en ekki kona... 

Ábyrgð og áfengi

Bann við áfengisauglýsingum er allt of oft brotið og það hefur verið ömurlegt að fylgjast með hverju fyrirtækinu á fætur öðru reyna að finna leiðir til að komast fram hjá lögunum. Hugsunarhátturinn einhvern veginn í takt við lögregluríkisshugsunarhátt - allt sem ekki er ólöglegt það er í lagi. Með þessu er ábyrgðinni varpað yfir á yfirvöld og enginn vill axla ábyrgð á eigin siðferði - eða siðferðisbrestum. Í mínum huga er einfaldlega rangt að herja á unglinga með áfengi. Þetta er samt stór markhópur og því miður fylgir klámvæðingin oft með. Nokkur dæmi sem ég man eftir:

1. Ölgerðin og kossakeppnin til að auglýsa Smirnoff og Jagermeister - Ölgerðin áttaði sig sem betur fer á því að þeir fóru yfir strikið og drógu sig tilbaka.

2. Ölgerðin og Egils Lite auglýsingin. Þarf varla að segja meira um það. 

3. Tuborg og blautbolskeppnin.

4. Faxe: Besti vinurinn? Með mynd af litlum víkingi sem var að losa brjóstahaldarann á stelpu. Mjög auðveldlega hægt að lesa út úr þessu þau skilaboð að bjórinn hjálpi strákum að beita stelpur kynferðisofbeldi sbr misneytingarákvæði hegningarlaga (sem verður nauðgunarákvæði ef nýja frumvarpið hans BB nær í gegn).

5. Man ekki hvað bjórinn heitir - en þar er stákur - svo er sagt + bjór = vinir. Ömurlegu sálfræðihernaður sem beint er að ungum og óöruggum sálum. 

6. Áfengisauglýsingar á alls kyn vefjum sem höfða til ungs fólks. 

7. Cult Shaker og Bavaria. Auglýsingar Cult Shaker þóttu meira að segja of grófar í Danaveldi - þar sem klámvæðingin ræður ríkjum. 

8. Thule auglýsingarnar. 

Og listinn er mun lengri þó ég muni ekki eftir öllum í svipinn.

Skv upplýsingum á heimasíðu SÁÁ munu 27% kk og 11%kvk eiga við áfengisvanda að stríða á lífsleiðinni. Mér skilst að konur séu að draga á karlana hvað þetta varðar.

Þó ég sé ekki á móti áfengisneyslu per se og finnist fínt að fá mér vín eða bjór með matnum af og til þá er engin ástæða til að herja vísvitandi á ungan markhóp. Með auglýsingum er verið að hafa áhrif - og í þessu tilfelli er verið að herja á unga fólkið með drykkju. Það væri hægt að kalla þetta forræðishyggju - þ.e. markaðsaðilar að reyna að stýra drykkju unga fólksins - ekki í þá veru að þau forðist áfengi heldur þvert á móti til að fá þau til að drekka. Er það hlutverk sem fólk er almennt stolt af? 

Rætt um börn og áfengisauglýsingar

Konur á toppnum

Nú er búið að velja konu sem næsta rektor Harvard. Mér finnst það mjög flott - sérstaklega í ljósi þess að fyrrum rektor var mjög yfirlýsingaglaður um meinta vangetu kvenna í raungreinum. Það er ekki skólanum til framdráttar ef slík viðhorf eru ráðandi á toppnum. 

Hér heima hafa líka borist ýmsar jákvæðar fréttir af ráðningum kvenna á toppinn. Þær sem ég man eftir í fljótu bragði: Birna Einarsdóttir var ráðin framkvæmdastjóri hjá Glitni, Ellý Katrín var ráðin forstjóri Umhverfisstofnunnar og Eva Magnúsdóttir var ráðin forstöðumaður heildsölusviðs Símans. 

Nú fer að styttast í aðalfundartímabilið og þá verður spennandi að sjá hvort fyrirtæki ákveði að vera skynsöm og velja bæði kyn til stjórnarsetu :)

ps. Var að komast að því að til er bandarískt fyrirtæki sem heitir Glitnir Ticketing. Væri gaman að vita hvernig þeim datt nafnið í hug...  

Baráttuaðferðir

Námskeið í borgaralegri óhlýðni var haldið hér á landi fyrir 1 eða 2 árum síðan. Ég komst ekki á námskeiðið en reyndi að fá upplýsingar hjá þeim sem fóru því ég held það sé margt spennandi sem hægt er að gera með borgaralegri óhlýðni. Ég er t.d. hrifin af þeirri aðferð að setjast fyrir framan gröfu til að stöðva framkvæmdir - og dauðsé eftir að hafa ekki gert það sjálf þegar friðað holtið var grafið í sundur hér fyrir aftan húsið mitt. 

Hins vegar er ég ekki jafn hrifin af öllum aðferðum. Ég er t.d. ekki hrifin af því þegar fólk stofnar öðrum í hættu eða slettir sýru.  

Japanskt hvalveiðiskip og skip Sea Shepherd rákust saman

Sérstaklega fyrir Óskar

Stundum á ég erfitt að með að skilja reiði sumra... Eins og til dæmis hans Óskars sem bloggar um þögn femínista um Breiðavíkurmálið. Meðal þess sem Óskar segir:

"Þögn femínista og samtökum tengdum þeim er æpandi en kemur kanski ekki á óvart.  Femínisminn á ekkert skilt við jafnrétti þegar vel er að gáð, - heldur er þetta fínt orð yfir karlahatur þessara aðila."

 Ég er varla í skapi til að tækla svona vitleysu en ákvað að gera það engu að síður þar sem Óskar virðist eiga sér nokkra skoðanabræður (og jafnvel -systur). 

Orðið femínismi er yfir aldagamalt orð yfir baráttu fyrir jafnrétti kynjanna. Eitt allra stærsta jafnréttismálið er kynferðislegt ofbeldi. Alltof stór hluti kvenna verður kynferðisofbeldi, annaðhvort í æsku eða á fullorðinsárum og hafa rannsóknir bent til þess að allt að þriðjungur kvenna verði kynferðisofbeldi á lífsleiðinni. Konur eru hins vegar ekki þær einu sem verða fyrir kynferðisofbeldi. Töluvert stór hluti stráka verður fyrir kynferðisofbeldi líka. Óbirt rannsókn Hrefnu Ólafsdóttur frá 2001 (minnir mig) leiddi í ljós að 23% stúlkna og 8% drengja yrðu fyrir kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur. Af þeim var um 2/3 hluti sem lenti í alvarlegu kynferðislegu ofbeldi. Nýlegri rannsókn, sem framkvæmd var árið 2004 en niðurstöður birtar í fyrra, leiddi í ljós að 13,6% stúlkna og 2,8% drengja hefðu verið misnotuð kynferðislega 18 ára aldur. Mismuninn má að einhverju leyti rekja til þess að í seinni rannsókninni er aðeins spurt um kynferðisleg misnotkun. Einnig er ágætt að hafa í huga að seinni könnunin er framkvæmd á meðal framhaldsskólanema eingöngu. Þar sem afleiðingar kynferðisofbeldis eru alvarlegar finnst mér ekki ósennilegt að talan myndi hækka ef ungt fólk sem ekki er í framhaldsskóla væri með í úrtakinu. Hvað sem því líður er ljóst að kynferðislegt ofbeldi gagnvart börnum er útbreitt og alvarlegt vandamál á Íslandi. 

Umræða um þolendur er eitt - umræða um gerendur er annað. Það er mikið tabú í íslensku þjóðfélagi að ræða ofbeldismennina sjálfa. Ekkert okkar vill þekkja kynferðisbrotamann eða kannast við að umgangast þá. Hin sársaukafulla staðreynd er hins vegar sú að öll okkar þekkjum kynferðisbrotamenn - og ef við erum heppin vitum við hverjir þeir eru. Miðað við fjölda þolenda eru ofbeldismennirnir nokkuð margir þó enginn viti hversu margir. Það sem við hins vegar vitum er að yfirgnæfandi meirihluti kynferðisbrotamanna eru karlkyns, en þó eru konur í hópi ofbeldismanna líka. Að vita nákvæma tölu fjölda ofbeldismanna skiptir ekki höfuðmáli í baráttunni gegn kynferðisofbeldi. Í mínum huga eru eftirfarandi atriði sem skipta máli:

• Veita þolendum og aðstandendum úrræði til að takast á við afleiðingar þeirra brota sem þeir/þær verða fyrir.
• Breyta löggjöfinni, breyta meðferð kynferðisbrotamála í kerfinu og búa til kerfi sem sakfellir kynferðisbrotamenn og lætur þá axla ábyrgð á gjörðum sínum.
• Trúa þolendum og grípa til aðgerða þegar sagt er frá ofbeldi.
  
• Leita allra leiða til að stöðva ofbeldið. Í því felst m.a. bætt kynfræðsla, barátta gegn klámi, vændi, mansali og að skapa jafnréttissamfélag sem byggir á jafnri stöðu og virðingu á milli kynja. Einnig þarf að vinna á móti ofbeldisdýrkun.

 Þetta er ekki tæmandi listi og væri gaman ef fólk bætti við leiðum í kommentakerfið

Ég ætla að enda á að setja inn upphafsorðin úr miðvikudagspistlinum mínum í Viðskiptablaðið (bara fyrir Óskar - sem ég vona að fari að renna reiðin og átta sig á því að sá þjóðfélagshópur sem vinnur mest gegn kynferðisofbeldi eru femínistar. Að væna femínista um karlahatur þegar þetta er eitt allra stærsta baráttumálið er fullmikil yfirlýsingagleði fyrir minn smekk.)

 

"Þegar ég skrifa þennan pistil er ég nýbúin að horfa á Kastljósið þar sem Þóra Tómasdóttir tók viðtöl við nokkra karlmenn sem dvöldu á Breiðavík sem ungir drengir. Frásagnirnar af ofbeldinu eru svo skelfilegar að konu verður hreinlega illt af að hlusta. Sagan af Breiðavíkurdrengjunum kemur í kjölfar sögunnar af börnunum í Heyrnleysingaskólanum, Byrgismálinu, sögunnar hennar Thelmu og margra fleiri. Hún kemur líka í kjölfarið á því að Morgunblaðið birti myndir og nöfn þeirra 5 hæstaréttardómara sem milduðu dóm héraðsdóms yfir barnaníðingi úr tveggja ára fangelsi niður í 18 mánuði."

Það er mjög gott að karlmenn eru byrjaðir að tala opinberlega um það kynferðisofbeldi sem þeir hafa verið beittir í æsku. Opinber umræða um kynferðisbrot gegn konum hefur hjálpað mörgum konum að leita sér hjálpar og vonandi mun það sama gerast hjá körlum. Það er líka umhugsunarvert hvort ekki þurfi að opna nokkurs konar Stígamót fyrir karlmenn. 

Tækifæri á tveggja ára fresti

Þá er Geir Þorsteinsson orðinn formaður KSÍ. Ætli það sé ekki kvenlegast að óska honum til hamingju með sigurinn Ég játa að ég er hissa á að Jafet skyldi ekki hafa fengið fleiri en 29 atkvæði. Ég einhvern veginn ímynda mér að hann hafi verið sóttur af andstæðingum Geirs til að fara í formanninn. Baklandið og andstaðann hefur þó ekki verið meiri en 32 atkvæði, allt í allt. 

Halla fékk 3 atkvæði. Það er eiginlega í samræmi við upphaflega væntingar. Auðvitað hefði verið gaman að sjá hana fá fleiri atkvæði - og ég er sannfærð um að ef efnt hefði verið til þjóðaratkvæðagreiðslu um formannsembættið hefði hún unnið - í það minnsta verið mjög nálægt því. Það sem hefur verið einna merkilegast við framboð Höllu er sá gífurlegi stuðningur sem hún hefur fengið víðs vegar að úr þjóðfélaginu. Það sýnir svart á hvítu að Eggert hitti naglann á höfuðið þegar hann sagði í viðtali við Morgunblaðið að þeir KSÍ karlar hefðu ekki áttað sig á tíðarandanum í þjóðfélaginu varðandi að þjóðfélagið vildi jafnrétti í boltanum. Orðin voru viðhöfð í því samhengi að það hefði verið gáleysi af hálfu KSÍ að hafa mismunandi dagpeninga í kvenna- og karlaboltanum. Sömu laun fyrir sömu störf voru ekki búin að ná inn á borð til þeirra þrátt fyrir að lög þess efnis hafi verið samþykkt árið 1961. Vonandi hefur kosningabaráttan um formannsembættið leitt til þess að Geir hafi uppgötvað að áframhaldandi gáleysi og vanmat á tíðarandanum gengur ekki hjá KSÍ.

Beta skrifaði brilliant pistil um tíðarandann í boltanum sem er vert að rifja upp af og til. Það er margt fleira en kvennaboltinn sem þarf að spá í...

Halla getur gengið sátt frá þessari kosningabaráttu. Hún hefur staðið sig eins og hetja og tæklað þetta eins og sannri fótboltakonu sæmir. Eftir stendur að framboðið er ein jákvæðasta og skemmtilegasta aðgerð í jafnréttismálum síðustu ára. Þó þetta hafi ekki tekist núna þá koma ný tækifæri á tveggja ára fresti í boltanum

Eruð þér sammála?

Einhver vildi meina að við ættum ekki að breyta tungumálinu því það væri byggt á 1000 ára hefð. Hlakka til þegar sá hinn sami fer að berjast fyrir því að við tökum upp sama tungumál og var talað hér við landnám, nota z-una, kommur út um allt og síðazt, en ekki sízt - þérun. 

Eitt lítið skref

Nú á að færa biblíuna aðeins nær nútímanum með því að þýða hana betur en áður var gert. Dæmi um breytingar:

"Verið góðviljaðir" verður "Verið góðviljuð"

"Fúsir til að fyrirgefa hver öðrum" verður "Fús til að fyrirgefa hvert öðru"

Ég get ekki betur séð en að þessar breytingar séu til batnaðar. Nema auðvitað að karlmenn vilji hafa það frátekið fyrir sig að vera góðviljaðir og fúsir til að fyrirgefa. Við konurnar getum þá bara haldið áfram að vera grimmar og langræknar

Annars merkilegt að fylgjast með þeim bloggum sem eru komin um málið - andstaðan mætt strax á svæðið, enda ófyrirgefanleg synd að tala ekki endalaust í karlkyni. Skiljanlega, því allt í einu er karlkyninu ekki gert hærra undir höfði - eins og vera ber í þjóðfélagi sem byggir á að karlar séu við völd og konur valdlausar.

Það ber líka nokkuð á því að bloggarar segi að nú eigi að tala um "það guð". Er það málið? Ég sá það ekki í fréttinni. 

Af þeim bloggum sem ég er búin að sjá um málið er ég hrifnust af innleggi Púkans.  Það er nóg eftir af karlrembu í biblíunni þó orðfærið sé lagað á stöku stað. 

„Biblía 21. aldarinnar“