Eiga konur ekki líkama sinn sjálfar?

Íslenskt dómskerfi hefur enn eina ferðina virt kynfrelsi og yfirráðarétt kvenna yfir eigin líkama að vettugi. Jafnréttisbaráttan í dag snýst að töluverðu leyti um líkama kvenna - eiga konur líkama sína sjálfar eða eiga karlmenn líkama kvenna? Klám, klámvæðing, vændi, mansal, kynferðisofbeldi - allt er þetta aðför að eignarétti kvenna yfir líkama sínum. Líkami konunnar verður almenningseign - eða eign karlmanna, sem þá eiga greiðan aðgang að líkömum kvenna. Svona myndataka og að sýna öðrum er hluti af valdabaráttu - hluti af því að karlmaður sýnir vald sitt yfir konunni - hann tekur eitthvað sem hún á ófrjálsri hendi og gerir við það sem hann vill... 

Sýknaður af ákæru fyrir að taka mynd af naktri konu

Úr íslenskum hegningarlögum II

•220. gr. Hver, sem kemur manni í það ástand, að hann er án bjargar, eða yfirgefur mann, sem hann átti að sjá um, í slíku ástandi, skal sæta fangelsi allt að 8 árum.

•Hafi móðir yfirgefið barn sitt bjargarvana þegar eftir fæðingu þess, og ætla má, að það sé gert af sams konar ástæðum og í 212. gr. getur, má beita vægari refsingu að tiltölu og jafnvel láta refsingu falla niður, ef barnið hefur ekkert teljanlegt tjón beðið

Úr íslenskum hegningarlögum

212. gr. Ef móðir deyðir barn sitt í fæðingunni eða undir eins og það er fætt, og ætla má, að hún hafi gert það vegna neyðar, ótta um hneisu eða sökum veiklaðs eða ruglaðs hugarástands, sem hún hefur komist í við fæðinguna, þá varðar það fangelsi allt að 6 árum.
Ef aðeins er um tilraun að ræða, og barnið hefur ekki beðið neitt tjón, má láta refsingu falla niður.

Auglýst eftir karlmönnum

... í baráttuna gegn vændi! Nú eru umræðurnar komnar á fullt - og mikið afskaplega væri ég glöð ef þetta væri ekki barátta kvenna á móti körlum heldur gætu sem flestir sameinast í baráttuna gegn vændi - sérstaklega karlmenn! 

Ég er mikið að spá í að stinga upp á því að konur haldi sig fjarri umræðunni... og eingöngu karlar taki þátt! Hvernig lýst ykkur á það?

Pointið er þá að sjá hvað þetta er mikið hitamál hjá karlmönnum.

Eru konur þær sem sjá um þessa baráttu með stuðningi einstaka karlmanns - en restin sáttir við vændið?  Eða er meirihluti karlmanna á móti vændi og eru þeir tilbúnir til að berjast gegn því?

Ég er nokkuð forvitin að fá að vita hvernig slíkt kæmi út, þ.e.a.s. ef þetta væri karla á milli!

Aðeins meira um vændi

Það var beðið um fræðslu - svo hér kemur fræðsla.

Skv rannsókn á vændi í Rússlandi: Markmiðið var að skoða tilfinningalegan bakgrunn vændis og beina sjónum að hinum svokallaða “frjálsa vali” og “vinnu” – sem notuð eru til að réttlæta vændi.

Ástæður fyrir því að konurnar enduðu í vændi:

 

nFátækt og skortur á tækifærum til að sameina móðurhlutverkið og vinnu, nám og vinnu auk þess sem það getur verið ómögulegt að afla nógu hárra tekna í venjulegri vinnu og með góðri menntun

nAuðvelt að leiðast út í vændi – eftirspurn alls staðar, mikið auglýst eftir stúlkum í vændi, melludólgar

q“fyrsti ungi maðurinn minn (núna veit ég að hann var dólgur) neyddi mig til að sofa hjá honum þegar ég vildi það ekki og síðan gaf hann mér peninga fyrir það”

 

nFlestar viðmælenda höfðu þolað síendurtekið líkamlegt og kynferðislegt ofbeldi.

 

Hvað sögðu þær um kynlíf með kúnnum?

 

nFá enga ánægju út úr því

nVakti með þeim viðbjóð – svo framarlega sem þær voru færar um tilfinningar

q“Kynlíf var aldrei ánægjulegt fyrir mig”

q"Vændiskonur fá ekki ánægju út úr því”

 

Hvað um manneskjuna?

nÍ byrjun reyna konurnar að hafa tilfinningar

nÞróa með sér varnarviðbrögð snemma og verða líkari reyndari vændiskonum

q“Allar tilfinningarnar dóu, visnuðu”

q“Það er ekkert pláss fyrir einlægar tilfinningar í heimi vændisins ef þú vilt afla góðra tekna”

q

 

Með alla þessa vitneskju... af hverju kaupa karlar vændi? Með alla vitneskjuna um hversu stór og öflugur mansalsiðnaðurinn er, hversu stór hluti vændiskvenna hafa verið kynferðislega misnotaðar og tengsl við fíkniefnaneyslu - hvernig stendur á því að fjöldi breskra karla sem kaupa vændi hefur tvöfaldast á síðustu 10 árum? 

 

************+ 

 

Hér eru nokkur atriði frá Sven Axel Månsson - sem hefur rannsakað vændisiðnaðinn mikið.

 

Hvaða karlar kaupa vændi?

nKarlar í sambandi sem leita að einhverju öðru

(qSambandið virkar ekki og þeir fá ekki allt sem þeir vilja í sambandinu)

nKarlar sem eiga í erfiðleikum með samskipti við konur – sem “geta ekki náð í konur eftir öðrum leiðum”

nKarla sem misnota kynlíf

n“Taparar” – karlar sem eru pirraðir á því að hefðbundin samskipti kynjanna eru að breytast og leita í yfirráð/undirgefni

n“Fiktarar” – karlar sem eru ófærir um raunverulegt samband við konur og líta á kynlíf sem hverja aðra neyslu. Venjulega yngri kk – litaðir af viðhorfum kláms og ofbeldis.

 

Hvert er hlutverk lagasetningar um að kaupin séu ólögleg:

nLög gegn ofbeldi – vernda berskjölduðustu konurnar

nNeyða karla til að hætta að líta á konur og kvenlíkamann sem réttindi karla

nHið þögla samþykki meirihlutans er stærra vandamál en einstakir and-femínistar

 

Hvað er vændi?

n“Vændi er sérstakt samband og aðstæður sem enduróma almenn samskipti milli kynjanna”

nYfirráð og undirgefni í gegnum aldirnar hafa átt sameiginlegt:

qViðhorf um eignarétt karla á líkömum kvenna

qÁ okkar tímum sést þetta í:

nKynferðisofbeldi og öðru ofbeldi, klámi og kaupum á kynlífi

nSænsku lögin véfengja frelsi karla frá ábyrgð og tengir vandamál við karlmennskuímyndina – staðsetur karla sem kyn.

 

********* 

Ég sé ekki hvers vegna kaupendur vændis ættu að vera undanþegnir og fríaðir af allri ábyrgð... Vitneskjan er til staðar.

 

 

 

 

 

Vonandi tapar hann áfrýjun...

Ég vil ekki setja bloggara og blaðamenn í sama flokk. Ég áskil mér rétt til að láta í ljós sjálfstæðar skoðanir og láta hlutleysi lönd og leið... 

Bloggarar ekki blaðamenn að mati litháískrar þingnefndar

Smá um vændið

Góður leiðarinn hennar Steinunnar í Fréttablaðinu í dag - um vændið. Málið er nefnilega ekki eins klippt og skorið varðandi lögleiðingu/ekki lögleiðingu. Í sjálfu sér er vændi ekki orðið löglegt heldur ekki refsivert. Ef við viðurkennum vændi sem eina tegund kynferðisofbeldis þá er einmitt mjög rökrétt að afnema refsingu á seljendum... maður refsar ekki þeim sem beitt eru kynferðisofbeldi. Hins vegar er er líka jafn órökrétt að segja þá að ekki sé neinn ofbeldismaður í tengslum við verknaðinn. Þrátt fyrir að ég sé ánægð með að fólk í vændi eigi ekki lengur á hættu að enda í jailinu þá er ekki góð staða að vera með vændið í einhverju limbói þar sem enginn er sekur. Lögleiðing á vændi er ein besta gjöf sem hægt er að færa þeim sem stunda mansal. Limbóið er sennilega næst besta gjöfin. Við verðum að stíga skrefið til fullst og gera kaupin refsiverð. Svíar eru þeir einu sem hafa þorað hingað til. Finnar fóru hænuskref og það er ólöglegt að kaupa þegar viðkomandi manneskja er í mansali... Ég lít á Svía sem algjöra forystuþjóð í þessum efnum. Þeir eru núna eins og þjóðin sem fyrst veitti konum kosningarétt. Vonandi fylgja fleiri þjóðir í kjölfarið og afskaplega væri gaman ef Ísland gæti orðið land #2 í heiminum til að fara þessa leið!

Meira um þetta seinna...  

Ég elska peninga

Já það vantar svo sannarlega fleiri konur í fyrirtækjarekstur hér á landi og áhugavert að velta fyrir sér hvernig stendur á því að færri konur en karlar "leiðast út á þessa braut". Eitt af því sem hefur verið nefnt í skólaumræðunni - og uppeldisumræðunni - er að kjarkurinn er svolítið dreginn úr konum. Það er svo mikið kapp lagt á að vernda okkur fyrir öllu illu að við erum ekki hvattar eins mikið til að taka áhættu. Svo er auðvitað þetta með að konur eiga að kunna sér hóf - og passa sig á að hafa ekki of sjálfstæðar skoðanir og þar fram eftir götum... (sjá hér fyrir þau sem eru búin að gleyma). 

Ein af skýringunum sem er tilgreind fyrir færri frumkvöðlakonum á frétt RUV um sama mál er að konum sé hugsanlega illa við peninga. Af þessu tilefni vil ég lýsa því yfir að ég elska peninga og vil gjarnan eiga mikið af þeim. Ég er líka frumkvöðull (með lítið og krúttlegt fyrirtæki) en ég er alveg til í að stækka það í stórt og mikið veldi. Ég er með business hugmyndina og allt á hreinu... eina sem mig vantar er þolinmótt fjármagn - og það mikið af því... Þannig að - ef þú átt mikið af þolinmóðum peningum þá hefurðu bara samband!

ps. leiðrétting - setti inn ekki-ð sem vantaði... þetta virðist ætla að fylgja mér! 

Fáar konur en margir ómenntaðir taka þátt í frumkvöðlastarfsemi á Íslandi

Baugalín og umræðan

Horfði á hetjuna hana Baugalín í Kastljósinu áðan. Vona að þau sem misstu af þættinum kíki á endursýninguna á eftir eða skoði þáttinn á netinu. Nokkur atriði sem stóðu upp úr:

1. Ein af ástæðunum fyrir nafnleynd er að hún óttaðist meiðyrðamál ef hún segði frá... Kynferðisbrotamál eru enn að miklu leyti í þögninni. Að eiga meiðyrðamál yfir höfði sér fyrir að segja frá er ekki ásættanlegt. Finnst að þetta þurfi líka að hafa í huga í sambandi við umræðu um að herða meiðyrðalöggjöfina... sem var einhvern tímann í vetur (en ég hef ekki hugmynd um hvernig fór - var meiðyrðalöggjöfinni eitthvað breytt?)

2. Viðbrögð aðstandenda og fjölskyldu. Enn ein ástæða fyrir þögninni. Sumir eiga auðveldara með að standa með ofbeldismanninum heldur en þeim sem fyrir verður. Brotið verður svo margfalt verra þegar afleiðingar brotsins eru m.a. að missa hluta fjölskyldumeðlima.

3. Hvað Baugalín var frábær og kjörkuð í frásögninni. Eva María spurði hana margra erfiðra spurninga - væntanlega í þeim tilgangi að fá fram svörin fyrir efasemdarmennina... Baugalín er hetja.

Í þessu samhengi langar mig líka til að benda á frábæran pistil aftan á Fréttablaðinu í dag. Þar er umfjöllunarefnið hvernig talað er um þolendur kynferðisofbeldis. Pistlahöfundur hnýtir í orðalag eins og sálarmorð og að tala um að þolendur geti ekki alið upp börnin sín... Eins hræðilegar og afleiðingar kynferðisofbeldis eru fyrir þá sem fyrir verða þá eru afleiðingarnar ekki að þolendur verði óhæfar manneskjur eða geti ekki fúnkerað í samfélaginu á eftir. Þolendur þurfa að vinna úr afleiðingunum og brotin hafa alvarleg áhrif á þeirra líf. Það er ekki það sama og að fólk fúnkeri ekki eða sé ekki yndislegir foreldrar, manneskjur, vinir, makar, námsmenn, launþegar, atvinnurekendur eða þar fram eftir götum. Eins og það er mikilvægt að átta sig á hversu stórt brot ofbeldismenn fremja þá er líka mikilvægt að hafa í huga að það er líf fyrir þolendur eftir brotin... og að þrátt fyrir að þeir þurfi að bera þyngri byrðar en þeir sem ekki verða fyrir kynferðisofbeldi þá er það ekki áfellisdómur yfir manneskjunni sjálfri eða getu hennar til að takast á við þau verkefni sem lífinu fylgja. 

Íþróttaandinn!

Langar að blogga um svo margt... en á eftir að horfa á Kastljósið með Oddnýju og Heiðrúnu þar sem launamálin voru til umræðu... og er enn að vinna í vændispistlinum... en tek fram að mér finnst ömurlegt hvernig breytingunni var smyglað inn með kynferðisbrotakaflanum... Reyndar á vændið heima í kynferðisbrotakaflanum - en á þá líka að meðhöndla sem slíkt, þ.e. gerandanum (kaupandanum) á að refsa. 

En það eru nýjar fréttir af sportinu. Hér er bréf sem FÍ sendi áðan á ÍSÍ og Landssamband hestamanna.

Femínistafélagi Íslands barst ábending vegna nýafstaðins karlakvölds á vegum hestamannafélags sem er aðili að ÍSÍ. Okkur skilst að á karlakvöldinu hafi konur verið keyptar til að bera sig fyrir framan karlahóp. Uppákoma sem þessi er ekki við hæfi íþróttafélags sem vill vera til fyrirmyndar í íslensku samfélagi. Framkoma sem þessi er öllum hlutaðeigandi til minnkunar og dregur úr trúverðugleika ÍSÍ sem íþróttahreyfingar þar sem jafnrétti, virðing og íþróttamannsleg framkoma ætti að vera í heiðri höfð.
 
ÍSÍ hefur sent frá sér yfirlýsingar varðandi vændi í tengslum við Olympíuleikana í Aþenu og heimsmeistaramótið í knattspyrnu 2006, auk þess að vera með stefnu í jafnréttismálum og kröfu á aðildarfélög sem sækjast eftir að vera fyrirmyndarfélög um jafnréttisstarf. Ekki verður betur séð en að uppákoma sem þessi sé á skjön við stefnu félagsins og leikur okkur forvitni á að vita til hvaða aðgerða félagið hyggst grípa til að tryggja að stefnunni sé framfylgt. Einnig spyrjum við hvort það sé mögulegt fyrir aðildarfélög ÍSÍ að bera titilinn "fyrirmyndarfélag" þegar uppákomur sem þessar tíðkast á atburðum á þeirra vegum?  

Við tökum að lokum undir þá ósk sem birtist í bréfi þeirrar sem kom málinu af stað, þ.e. að óska eftir umræðu um þá staðreynd að slík kvenfyrirlitning þrífst á opinberum skemmtunum innan íþróttahreyfingarinnar, auk þess að óska eftir viðbrögðum frá Landssambandi hestamanna og ÍSÍ.

Hér er linkur á pistil eftir Stefán Konráðsson, framkvæmdastjóra ÍSÍ, um svona uppákomur. Ég er ennþá bjartsýn - og eiginlega bara bjartsýnni en áður - um að ÍSÍ muni taka þetta föstum tökum!