Sólskinsdrengurinn

Tengdó bauð okkur tengdadætrunum á Sólskinsdrenginn í gær. Það er full ástæða til að mæla með myndinni. Hún er einstaklega áhugaverð sem og upplýsandi. Myndin fjallar um einhverfu, hún er leit móður að meðferðarúrræðum fyrir einhverfa sólskinsdrenginn sinn. Í henni er talað við fjölda fræðifólks, rætt við fjölskyldur þar sem einn eða fleiri meðlimur er einhverfur og einnig er rætt við meðferðaraðila. 

Í myndinni kemur í ljós að það er heilmargt hægt að gera fyrir einhverfa - og þau hafa einnig heilmargt fram til samfélagsins að færa. Hún vekur einnig upp spurningar hvort verið sé að gera nóg. Það á svo að heita að við búum í velferðarsamfélagi en ég held að við vitum flest inn við beinið að það er brotalöm í ýmsu. Nærtækast t.d. að nefna dæmi um nýlega hreppaflutninga á öldruðum þar sem þau eru flutt úr einbýli yfir í tvíbýli gegn eigin vilja. Síðan má velta fyrir sér hversu framarlega við stöndum í meðferðarúrræðum s.s. gagnvart einhverfu og hvort yfirhöfuð sé fylgst nægilega vel með framförum á því sviði.

Kvikmyndin sem slík er öflugt fyrirbæri sem hægt er að beita á ýmsan hátt - til fræðslu eða heilaþvottar, og allt þar á milli. Sólskinsdrengurinn vel gerð mynd sem fræðir, eykur skilning og kveikir von. Vona að RUV muni taka hana til sýningar og að sem flestir muni sjá hana. 

*

Viðbót:  Slóð á vefsíðu myndarinnar og hér er líka brot úr myndinni: